Kasteel Vanackere

In 1838 liet de Wevelgemse linnenhandelaar Louis Van Ackere (Gullegem 1779 - Wevelgem 1841), burgemeester van 1805 tot 1808, langs de huidige Vanackerestraat een groot herenhuis met paardenstallen bouwen.

Jean Constant Van Ackere (Wevelgem 1805 - Wevelgem 1884) volgde zijn vader op als linnenkoopman en betrok de herenwoning langs de weg Kortrijk-Menen. Hij was burgemeester van 1853 tot 1884.

De herenwoning werd in 1864 uitgebreid met langs weerszijden een vleugel en in 1874 met een verlenging van de rechter vleugel.

Na het overlijden van zijn vader in 1884 volgde Jules Aimé Constant Van Ackere (Wevelgem 1851 - Wevelgem 1934) zijn vader op als handelaar en na het winnen van de gemeenteraadsverkiezingen ook als burgemeester (1884-1926).

In de periode 1886-1887 liet hij de rechtervleugel van de herenwoning uitbreiden en bouwde hij op het einde van het park een tuinmuur met twee prieeltjes.

In de periode 1894-1896 liet hij het huidige kasteel bouwen ter vervanging van de herenwoning.

Het verhaal doet de ronde dat Jules Aimé Constant Van Ackere en zijn vrouw Marie Louise van der Mersch niet tot een vergelijk konden komen over de plaats waar het kasteel zou gebouwd worden. De bouwheer wilde het langs de straatzijde, zijn vrouw in het midden van het park. Om toch de knoop te kunnen doorhakken, werd er beslist om te kaarten en de keuze van de winnaar zou beslissend zijn. De vriend des huizes, gemeentesecretaris Louis Henri De Brabandere, trad op als neutrale scheidsrechter.

‘Het Kasteel’ zoals het in de volksmond wordt genoemd, werd gebouwd naar de plannen van de Kortrijkse architect Cyrille Vanhoutte. Het is opgetrokken in eclectische stijl, een Franse bouwtrend uit die periode. Dit is een mengsel van verschillende bouwstijlen uit het verleden. Naast middeleeuwse, Vlaamse, Franse en Italiaanse renaissance-elementen zijn er decoraties die verwijzen naar Egyptische, Grieks-Romeinse en Napoleontische symbolen.

De uitkijktoren of donjon met hoektorens, de schietgaten en een afgeknotte piramide zijn maar enkele voorbeelden.

Langs de Vanackerestraat was een voortuin met fontein. Op deze plaats staat nu het oorlogsmonument.

Het kasteel en het park werden langs de Vanackerestraat afgesloten door een smeedijzeren hekken met twee poorten. Met de heraanleg van de weg Kortrijk-Menen in 1960 werd de rooilijn ter hoogte van het kasteel opgeschoven en werd er voor het park een parkeerstrook aangelegd. Door deze ingreep verdween het afsluithek voor het kasteel. Het werd ter hoogte van het park een vijftal meter dieper in het park geplaatst.

Toen het kasteel werd gebouwd, stonden er naast het kasteel verschillende privéwoningen. Op het plannetje zien we de stallingen, oranjerie en conciërgewoning, de voortuin, woonhuizen, de tuin van de pastorie en de pastorie. Tegen 1910 had Jules Aimée Constant Van Ackere alle aanpalende woningen opgekocht en laten afbreken. Op dit nieuw verworven terrein liet hij bomen planten en werd er ook een tennisterrein aangelegd.

Tijdens de heraanleg van de weg Kortrijk-Menen in 1960 begon men met de aanleg van een parking op een deel van het park dat naast het kasteel lag . Het tennisterrein verhuisde naar het park. Het jaar erop, in 1961, werden de bomen omgehakt, werd de tuinmuur van de pastorij gesloopt en werd deze tuin ook ingenomen voor de aanleg van een grotere parking. Er werd een nieuwe tuinmuur gebouwd in het verlengde van de pastorij.

In de loop van 1962 werd de grote parking voltooid. Niet alleen de jaarlijkse kermis, maar ook de eerste edities van de Bloemenmarkt maakten gebruik van deze parkeerplaats. Rechts is de herbouwde tuinmuur van de pastorij te zien. Op vandaag is er nog een klein stukje van overgebleven.

In 1967 werd het oorlogsmonument dat naast de Sint-Hilariuskerk stond, verplaatst naar de vroegere voortuin van het kasteel.